ROZDZIAŁ 6

~~Alison~~

 

Kiedy się obudziłam Scotta już przy mnie nie było.  W sumie to dobrze, bo nie wyglądam aktualnie jak tryskająca energią przyszła panna młoda. Boże, co strzeliło mi do tego pustego łba, ze postanowiłam  się przyjąć jego zaręczyny, no co no kurwa co ?

Pokręciłam karcąco głową, kierując się w stronę łazienki. Pomimo, że czułam się okropnie, nie chciałam tak wcale wyglądać…

http://www.google.pl/imgres?start=527&hl=pl&newwindow=1&sa=X&biw=1366&bih=677&tbm=isch&prmd=imvnso&tbnid=uEdDh98tVvJzHM:&imgrefurl=http://clone-enthusiat.deviantart.com/art/Crystal-Reed-as-Allison-Argent-School-326193010&docid=sxz0CgrvvoLyeM&imgurl=http://www.deviantart.com/download/326193010/crystal_reed_as_allison_argent_school_by_clone_enthusiat-d5e7g4y.jpg&w=1280&h=720&ei=KK5kUIiMGYX6sgajloD4CQ&zoom=1&iact=hc&vpx=902&vpy=293&dur=2699&hovh=168&hovw=300&tx=220&ty=118&sig=118295761471764042123&page=22&tbnh=134&tbnw=173&ndsp=25&ved=1t:429,r:4,s:527,i:175

Efekt, który ujrzałam w lustrze w pełni mnie zadowolił. Po chwili dostałam sms.  Wzięłam do ręki telefon i ujrzałam cos co wywołało ogromny uśmiech na mojej twarzy. Natychmiastowo zbiegłam na dół po schodach, a przed wieżowcem ujrzałam moją najukochańszą w świecie pierwotna hybrydę. Nagle dostałam siły w nogach i podbiegłam do niego rzucając mu się bezpretensjonalnie w ramiona.

-Klaus, boże jak ja za Tobą cholernie tęskniłam.- wykrzyczałam mu do ucha, całując go łapczywie po twarzy. Po policzkach spłynęły mi nagle, wielkie jak grochy łzy

-Ja za Tobą też kochanie.- dodał z tym swoim aroganckim uśmieszkiem  na twarzy- Czy to jest pierścionek zaręczynowy ?- spytał dławiąc się

-Tak, właściwie dosyć świeży punkt mojej garderoby.- stwierdziłam szybko

-Kto jest tym szczęściarzem i dlaczego nic nie wiedziałem ?!- spytał Klaus załamując ręce na klatce piersiowej

-Jak już mówiłam to dosyć świeży punkt mojej garderoby, a tym szczęściarzem jest Scott.- powiedziałam nad wymiar cichutko akcentując ostatni wyraz

-Kto ?- spytał widocznie nie słysząc

-Scott Mccall.- powiedziałam głośno, przewracając oczami. Po chwili zobaczyłam, ze pod wieżowcem znajduje się Damon, Faye oraz Lee.

-Oj kochanie ty moje.- hybryda dotknęła dłonią mojego podbródka, po czym  pogładziła mnie po policzku- Pamiętasz jak mówiłaś mi, ze nie zadowala cię w łóżku ?- spytał mnie po chwili  przyjaciel

-Klaus ?!- wrzasnęłam na całe gardło

-Kochaniutka chcesz przez całe życie egzystować z brakiem orgazmu ?- spytał mnie przyjaciel

-Nie żeby cos, ale właśnie wszyscy moi znajomi usłyszeli, ze nie mam orgazmu za każdym razem kiedy uprawiam sex.- powiedziałam złośliwie

-Oj Alison, dobrze, że przyjechałem tutaj właśnie teraz, trzeba nad tobą porządnie popracować.- pierwotny, pokręcił karcąco głową.- Masz i napij się.- po chwili wręczył mi do ręki Jacka Danielsa- Klaus Michaelson wie co dobre.- stwierdził po chwili, obejmując mnie swym ramieniem

-Oj mam do Ciebie słabość.- przewróciłam znacząco oczami, idąc z przyjacielem w odwrotną stronę niż znani mi już gapie

- Były kochanek wie najlepiej co jest dla Ciebie dobre skarbie.- dodał po chwili, powiedział to jednak na tyle głośno, że usłyszałam za plecami czyjś śmiech

Chwilę później byliśmy już z Klausem pod jakąś pierwszym, lepszym klubem. Usiedliśmy od razu przy barze. Pierwotny spojrzał na mnie tymi jego maślanymi oczami, popijając Burbona.

-A tak na poważnie Klaus, to co cię tutaj sprowadza ?- spytałam nagle bez ogródek pierwotnego

-Ty mnie zawsze umiałaś wyczuć.- stwierdziła hybryda- Życie mi się pierdoli Alison, straciłem kogoś kogo kochałem, a jeśli chodzi o mnie to wiesz co sądzę o miłości.- mężczyzna zrobił przerwę na napicie się drinka- Jedyną osobą, którą darzę takim uczuciem jakim darzyłem Caroline, bo tak miała na imię ta dziewczyna, jesteś ty.- pierwotny złapał mnie za ręce – Kocham cię Alison i mam nadzieję, ze tak szybko mnie nie wykopiesz ze swojego domu, albo, ze pojedziesz zwiedzać świat ze mną. – dodał łudząco szczerze Klaus

-Klaus, wiesz, że ja Cię kocham najmocniej na świecie, bo nawet Faye nie jest dla mnie aż tak ważna, ale ja wychodzę niedługo za mąż i po prostu nie chcę zawieść znowu Scotta.- wyjaśniłam wzdychając

-Spójrz mi prosto w oczy i powiedz, ze go kochasz.- nakazał mi pierwotny

-Przestań Klaus, to nie jest zabawne.- odparłam popijając gin z tonikiem

-Widzisz ?- spytał mnie pewnie- Ten chłopak nie jest Ciebie wart.- dodał szybko

-Mówisz dokładnie tak jak Faye z Damonem, oni zmówili się żeby zeswatać mnie z Lee.- powiedziałam wzdychając

-Salvatore, Damon Salvatore i Lee Labeque ?- upewnił  się  mężczyzna

-Tak, a co ?- spytałam rozkojarzona

-Nie wiem czy już do tego doszłaś słodka, ale Damon Salvatore jest wampirem, a jego kompan Lee jest hybrydą, którą sam właściwie przemieniłem.- powiedział nad wymiar spokojnie Klaus

-Poważnie ?- spytałam, zachłystując się trunkiem

-Jak najbardziej, a co do tego Lee to uważam, ze byłby o niebo lepszym kandydatem na kochanka niż ten cały nudny Scott.- powiedział Klaus

-Słuchaj przez Ciebie mam jeszcze większy mętlik w  głowie.- powiedziałam sfrustrowana

-Alison skarbie posłuchaj mnie przez chwileczkę.- pierwotny dotknął swymi dłońmi mojego podbródka- Dla każdego kto by mnie znał jestem bezuczuciowym draniem, który łaknie tylko krwi i dobrej zabawy, jednak Ciebie szczerze kocham i liczy się dla mnie jedynie Twoje włącznie szczęście.- dodał, zbliżając swoją twarz do Twojej- Błagam Alison albo ze mną wyjedziesz albo zostaniesz tutaj wiecznie nieszczęśliwa ze Scottem.- dodał muskając swymi wargami moich ust

-Tęskniłam za Tobą.-wyszeptałam mu do ucha

-Nawet nie wiesz jak cholernie mi ciebie brakowało.- powiedział pierwotny z uśmiechem, uśmiechem który sprzedawał tylko najbliższym- Pewnie chcesz usłyszeć historię dotyczącą Caroline.- dodał smutniej

-Jeśli nie chcesz nie musisz o tym mówić, wiem, ze jest to dla Ciebie bolesne.- powiedziałam, popijając powtórnie trunek

-Caroline była dla mnie kimś bardzo ważnym, ale ona mnie nigdy nie kochała tak bardzo jak ja ją, bo dla niej zawsze liczył się Tyler, właściwie nigdy nie doszło między nami do czegoś poważniejszego, bo ona chowała swoje uczucia, nie pozwalała mi do siebie samej dotrzeć, w końcu nie wytrzymałem i schowałem swe emocje, czekając na moment kiedy będę cię mógł zobaczyć i spokojnie opowiedzieć o wszystkim.- wyjaśnił mi Klaus, dopiero teraz zobaczyłam ogromną pustkę i ból w jego oczach- Tylko przy Tobie nie boje się płakać, gdyż wiem, ze tylko ty mnie zrozumiesz.- dodał- Wiem, to głupie.- hybryda odwróciła wzrok

-Nie, Klaus to nie jest głupie.- złapałam mężczyznę za dłoń i odeszłam z nim na bok, kierując się na zewnątrz- Zostaniesz u mnie tak długo jak będziesz chciał.- dodałam pewnie

-Czy jest jakaś szansa dotycząca tego, ze zostawisz Scotta i wyjedziesz ze mną ?- spytał mnie mężczyzna

-Przez Ciebie zaczynam wątpić w moje uczucia, więc sama już nie wiem co ci odpowiedzieć.- powiedziałam, wzdychając

-Dobra, pogadamy o tym później, a teraz zróbmy to co zawsze.- przewróciłam znacząco oczami, wskakując mu na plecy- Jestem ciężka.- dodałam, kiedy znaleźliśmy się w windzie

-Nie kochanie, to tylko seksowne kilogramy.- skwitował mnie Klaus, na co ja zareagowałam gromkim śmiechem. Kiedy tylko wyszliśmy z pomieszczenia na korytarzu ujrzałam stojącego Lee, który spojrzał na mnie wzrokiem z bólem-Jeśli mam być szczery to z nim byłabyś o wiele szczęśliwsza.- wyszeptał mi na ucho Klaus

-Pogadamy w domu.- przewróciłam oczami, otwierając drzwi

-Faye!- krzyknął Klaus, widząc moją współlokatorkę

-Klaus, słyszałam, że jesteś po naszej stronie.- powiedziała zadziornie wiedźma

-Po stronie nienawidzących nudnego Scotta ?- spytał jej pierwotny

-Dokładnie, wiedziałam, ze mnie poprzesz.- odparła kobieta, wlewając sobie do szklanki whisky

-Wiedziałaś, ze nasi sąsiedzi są wampirami a jeden z nich jest dodatkowo hybrydą?- spytałam przyjaciółki

-Wampirami, powiadasz ?- zakpiła wiedźma- Coś czuję, ze nieźle się z nimi zabawimy.- dodała, przybijając mi piątkę

Po godzinnych rozmowach doszliśmy z Klausem do wniosku iż wrócimy już do mojej sypialni. Przegadałam razem z hybrydą całą noc, wspominając dawne, świetne czasy.

-Wyglądasz niesamowicie seksownie.- stwierdził Michaelson, spoglądając na moją skąpą bieliznę

-Wiem co ci chodzi po głowie kochasiu, ale ja jestem zaręczona.- powiedziałam, kładąc się po jednej stronie łóżka

-Masz zamiar trzymać taki dystans w łóżku ?- przewróciłam oczami, przytulając jego klatkę piersiową –Od razu lepiej. –dodał, po czym oboje zasnęliśmy.

Dopiero teraz kiedy Klaus postanowił mnie odwiedzić zwróciłam uwagę na to jak bardzo mi brakowało przyjaciela, kogoś kto by mnie wspierał i potrafił opieprzyć, kogoś kto stawał by po mojej stronie, kto by mnie kochał i pragnął, kogoś takiego jak Klaus.

~~FAYE~~

 

Następnego dnia,obudziłam się czując się znakomicie,w mieszkaniu moich sąsiadów. Tym razem, pamiętałam wszystko co wczoraj zaszło, i szczerze, świetnie się bawiłam w towarzystwie Lee. Razem przez całą noc, naśmiewaliśmy się ze Scotta lub po prostu z zakochanych par, które poza sobą nie widziały świata. Eh..na samą myśl rzygać mi się chcę,lecz jedyne co zrobiłam to przekręciłam oczami, i spojrzałam w górę, gdzie ujrzałam obejmującego mnie Labaque.

-Wstaaawaj!-krzyknęłam mu nad uchem, podskakując,ponieważ wiedziałam,że ten zaraz na mnie nawrzeszczy.

-Faye!-usłyszałam po chwili głos mojego przyjaciela, który już mnie gonił. Niestety jako hybryda, był ode mnie odrobinę szybszy i nie minęło kilka sekund, a ten trzymał mnie w żelaznym ucisku, łaskocząc wszędzie gdzie możliwe.

-Nie proszę nie!-krzyczałam, śmiejąc się, ledwo co łapiąc oddech.

-Nie ma tak łatwo.-pogroził,biorąc mnie na ręce i puszczając dopiero gdy byliśmy przy kanapie, by tam kontynuować swoją czynność,lecz tym razem, przewidziałam to, wypowiedziałam kilka słów po łacinie.

Reakcja była wręcz natychmiastowa. Lee wylądował na drugim końcu salonu, warcząc "wściekle"

-Wojna!-ryknął,uśmiechając się zadziornie.

-Jestem gotowa, hybrydko-zakpiłam,kumulując całą energię do moich rąk. Mój przyjaciel, wyszczerzył swoje zęby w moim kierunku, ukazując swoje kły.

-Ojej już się boję!-pisnęłam, gdy ten się na mnie rzucił. Szybkim ruchem zrzuciłam go z siebie, i palnęłam kulą energii, co spowodowało,że nie mógł się ruszać przez kilka sekund.

Wykorzystując ten czas, zamknęłam się w sypialni Damona, zakładając na siebie, pierwszą lepszą koszulę,bo o ironio! Miałam tylko na sobie stanik i dżinsy z wczoraj. Nie przeszkadzał mi ten strój,lecz gdyby Alisson, chciała przez przypadek, zawitać do naszych sąsiadów, nie źle by się zdziwiła.

-I tak cię znajdę!-syknął Lee, udając wściekłego,

-Powodzenia!-odgryzłam się, szybko wypowiadając kolejne zaklęcie, która sprawiło,że  znowu znalazłam się w salonie. I o to mi chodziło. lee na pewno teraz myśli,że czaję się z któryś z pokoju, podczas gdy ja, siedzę sobie spokojnie, w dużym pokoju.

niestety moja taktyka nie była tak dobrze przemyślana, ponieważ, hybdryda, wyczuła mój zapach, i rzuciła się nam nie sprawiając,że znalazłam się pod nim.

-Wygrałem.-uśmiechnął się ironicznie, wydłużając swoje kły.

-ratunku!-pisnęłam, powstrzymując chichot,gdy zobaczyłam,że Lee, przybliża się do mojej szyi. Oczywiście,wiedziałam,że mnie nie ugryzie, ale dla innych mogło to wyglądać naprawdę dziwnie.

-Co do jasnej cholery?!-krzyknął nagle jakiś głos, który po chwili rzucił się na mojego kumpla, przygniatając  go do ściany.-Odbiło ci Lee?!-ryknął Damon, patrząc na niego z mordem w oczach,lecz chłopak nic nie odpowiedział,tylko uśmiechał się kpiąco, w jego kierunku.

Ja również ledwo co powstrzymywałam śmiech. -teraz trzeba będzie wymazać jej pamięć! Jak się chciałeś pożywić,trzeba było mówić, a nie chytać się naszej seksownej sąsiadki, co do której mam plany!-dodał, przyduszając go jeszcze bardziej.

-Eee..Faye?-wykrztusił, zielonooki, w moim kierunku, a ja nie wytrzymując, parsknęłam głośnym śmiechem, zginając się w pół.

-D..daa…damon.-wykrztusiłam między atakami śmiechu. Salvatore myśląc,że coś mi jest, rzucił się w moim kierunku.

-Wszystko w porządku,jestem tu.-powiedział czule. chcąc mnie do siebie przyciągnąć,lecz ja kolejny raz nie mogłam powstrzymać chichotu. Za to Lee, teraz śmiał się w najlepsze, patrząc na nas z rozbawieniem.

Damon widząc iskierki radości w moich oczach, zrobił zdumioną miną po czym puścił mnie, nie rozumiejąc kompletnie niczego.

-Dobra, ktoś mi wyjaśni co tu się dzieje?-rzucił znowu zarzucając na siebie maskę ironii. .

-To on/ona zaczął/zaczęła!-powiedzieliśmy równocześnie, z Lee, co spowodowało u nas, jeszcze większy atak śmiechu.

-jesteście pojebani.-jęknął, oczekując dalej porządnej odpowiedzi.

-Oj Damon,wyluzuj-rzucił Lee w jego stronę, na co ja dałam mu sójkę w bok.

-Wampirek się wkurzył..-zaśpiewałam cicho, a mój przyjaciel, zawtórował mi, gwiżdżąc.

-widzę,że się zaprzyjaźniliście-mruknął unosząc jedną brew ku górze.

-Dokładnie!-przyznałam mu rację,patrząc na niego uśmiechając się kpiąco.

-wiedźma.-syknął, złośliwie.

-pijawka-odgryzłam się, po czym przybiłam piatkę z Lee.

-Ej!-oburzył się Salvatore.-Stary, którą ty stronę trzymasz?!-tupnął niczym małe dziecko. Najwidoczniej spodobała się mu nasza zabawa.

-Sory, Damon, jednak Faye, jest moją ukochaną siostrą więc zawsze i wszędzie będę ją popierał-przyrzekł a ja wydałam z siebie długie "oooo"

-Słodko-klasnęłam w dłonie.

-Fajna koszula.-powiedział czarnowłosy, w moim kierunku,nie ukrywając pożądania, które wymalowało się na jego twarzy.

-Pasuje jej prawda?-udał podekscytowanego lebaque.

-Seksownie.-stwierdził, Salvatore, zjeżdżając.-wiesz co bez spodni, wyglądałoby to o WIELE lepiej.-dodał.

 -Pomarzyć to ty sobie możesz-przekręciłam oczami, nagle dostając sms'a, od..Kola?!

"Stęskniłaś się za mną kochanie?Nawet nie pytam bo i tak znam odpowiedź. A więc, co ty na to? za 10 minut przed wejściem. Mam dla ciebie niespodziankę! K"

Aż podskoczyłam z zachwytu. Kole to…że się  tak wyrażę, mój najulubieńszy facet do zabawy. Należał do rodziny pierwotnych, lecz dało się z nim wytrzymać, jak i zaszaleć. W łóżku był wręcz zajebisty, a ja nie byłabym sobą, gdybym tego nie wykorzystała.

Nie patrząc na mojego nowego kumpla jak i tego drugiego, w ekspresowym tempie wybiegłam z ich mieszkania, i skierowałam się ku schodom na dół. Dzisiaj akurat nie miałam zamiaru używać windy, ponieważ trwało by to zbyt długo.

Po kilku sekundach byłam już na dole, lecz cóż za przypadek nie byłam sama. Obok mnie nagle pojawili się Damon i Lee, a na parkingu zauważyłam, Allison i Klausa, tulących się do siebie jak zakochana para. Normalnie, przerwałabym im te swoje powitanie,ale tym razem sobie odpuściłam widząc miny moich sąsiadów. No i jeszcze ich rozmowa naprawdę była fascynująca.

Widać,Klaus, też nie był fanem, Scotta i głośno wypowiadał się na temat spraw łóżkowych mojej przyjaciółki. W tym momencie, nie mogłam nie parsknąć śmiechem. mimo,że z Klausem, nie miałam jakiś tam większych stosunków, czytaj, nigdy się z nim nie przespałam,to można powiedzieć,że się lubiliśmy,lecz gdy tylko zjawiał się w mieście, liczyła się Alisson, a dla mnie Kole i Rebekah. Każdy miał swoje towarzystwo i nie przeszkadzało nam to w żaden sposób, aczkolwiek, gdy zostawaliśmy sami, nie narzekaliśmy na nudę.

po chwili ta dwójka zniknęła, by zapewne nie źle zaszaleć, a ja niecierpliwie, rozglądałam się za drugim pierwotnym. gdy już miałam do niego zadzwonić i nawrzeszczeć, poczułam, jak ktoś zasłania mi oczy od tyłu i przyciąga w talii.

-Damon wypierdalaj-syknęłam, pewna,że to on.

-Tym razem to nie ja.-powiedział zszokowany, ami nie było potrzebne nic więcej. Szybko wyrwałam się z uścisku, po czym rzuciłam się na mojego ulubionego pierwotnego.

-Kole-krzyknęłam,, na co ten, uśmiechnął się szarmancko, i pocałował mnie namiętnie w usta. Mhm…brakowało mi tego.

Oczywiście oddałam pocałunek, przyciągając go jeszcze bliżej. Jakoś taki już nasz zwyczaj,iż mimo,że nic do siebie nie czujemy, zawsze gdy on pojawia się w mieście, zachowujemy się jak para.

-A ze mną to się nie przywitasz?-spytała Rebekah, wyłaniając się z tyłu, i przepychając się przez Damona, który nie mógł ruszyć się o milimetr.-Cześć lee-rzuciła, szybko w stronę mojego przyjaciela szorstko, i po chwili ją również trzymałam w uścisku.

-Cześć suko-przywitałam ją ze złośliwym uśmieszkiem, za co, dostałam sójkę w bok.

-Cześć  wiedźmo-zawtórowała mi. Mimowolnie przekręciłam oczami. ta dziewczyna była  jak moja bliźniaczka. No nie liczmy tego,że jest blondynką. złośliwa, egoistyczna i sarkastyczna, niczym ja.Jedyne co nas różni to nastawienie do życia. Ona, szuka miłości swojego życia a ja jej wręcz unikam.

Po chwili zrozumiałam,że moi sąsiedzi, wpatrują się dalej z niedowierzaniem w zaistniałą właśnie sytuacje.

-Och-wymsknęło mi się, gdy spojrzałam na Salvatore'a,który miażdżył wzorkiem Kola.-Lee, Damon, to Kole i Rebekah..

-My się już znamy-odrzekł pierwotny.

-Wiem, ale wypadałoby tak oficjalnie.-przerwałam mu, posyłając w jego stronę figlarny uśmiech,chowając zdziwienie.

-Lee, zmieniłeś się-rzuciła blondynka, puszczając mu oczko.

-Za to ty Rebekah, dalej taka sama-odezwał się po raz pierwszy Damon, posyłając jej złośliwy uśmieszek.-Dalej szukasz zaczepki, co?-drążył,ma co dziewczyna, wydłużyła swoje kły.

-Uważaj z kim zadzierasz.-warknęła tylko. Mimowolnie zachichotałam.

-Damon trochę kultury.-pouczyłam go, pokazując język.

-To co Faye, oprowadzisz mnie a raczej nas, jako,że moja siostrunia, tak starsznie chciała ze mną pojechać, po twoim mieście?-spytał mój kochanek,przyciągając mnie do siebie.

-pod jednym warunkiem.

-wszystko.

-lee może iść z nami.-rzuciłam, patrząc na wyżej wymienionego

-Co? JA?-spytał zszokowany.

-no właśnie on?-zawtórował Salvatore

-Ciebie nawet nie pytam bo i tak wiem,że za nami pójdziesz.-powiedziałam szorstko w stronę niebieskookiego.- a ty.-kiwnęłam głową, na Lee.-idziesz i koniec. Należy ci się odpoczynek-zaakcentowałam ostatnie słowo, puszczając mu oko i patrząc znacząco na Rebekah. Chłopak też powinien mieć coś od życia, a nie wiecznie myśleć o Ali.

-A niech stracę-jęknął na co ja zapiszczałam.

-W takim razie chodźmy.-rzuciłam tylko,a Kole jak na zawołanie złapał mnie za rękę, po czym śmiejąc się z wszystkiego i niczego udaliśmy się do tawerny.

-Whisky!-krzyknął od razu do barmana, Damon, nawet na nas nie patrząc. Spodziewałam się takiego zachowania, więc go po prostu zignorowałam.

Zamiast tego, zamówiłam dla nas, kolejkę drinków i takim sposobem impreza się zaczęła.

Na początek przetańczyłam, kilka kawałków z pierwotnym,później z Lee a na końcu z rebeką. Tu akurat, wszystko wyglądało zupełnie inaczej,ponieważ, każdy kto nas znał, wiedział,że słynęliśmy z tego,że na każdej imprezie tańczyliśmy na stołach, dając przy tym, nie złe show.

także było i tym razem. Posłałam jej błagające spojrzenie a ta jak na zawołanie, zagwizdała głośno, prosząc Dj, by puścił jakieś seksowne piosenki.

Teraz wszystkie pary oczu były skierowane, na nas, a stukanie naszych obcasów słychac było w całym  lokalu.

Po chwili, poleciały pierwsze takty naszej piosenki, a my nie zwlekając zaczęłyśmy nasze show. na początek wykonałyśmy kilka prostych figur, które miałyśmy opanowane do perfekcji, tak na wszelki wypadek. Później równocześnie ściągnęłyśmy koszulki które miałyśmy na sobie i zaprosiłyśmy dwóch panów do nas. Oczywiście nie mógł być to nikt nam znajomy, więc wybrałyśmy jakiś dwóch mężczyzn którzy byli nawet przystojni, i zaczęliśmy nasze popisowe numery.

Gdy skończyliśmy każdy zaczął bić nam brawa, a zwłaszcza ta męska część grona. my tylko przybiliśmy piątkę i wróciłyśmy na swoje miejsca. Ja w objęcia Kola,widząc wkurwiony wzrok Damona a Rebekah, w Lee,który był wniebowzięty. W końcu nasz chłopaczek się rozluźnił..

-Nie wyszłaś z wprawy-powiedziała Rebekah, gdy już siedzieliśmy przy stoliku.

-Ma się ten talent-wzruszyłam ramionami, po czym zaśmiałam się sarkastycznie.

-brakowało mi ciebie Chamberlain-wyznała.

-PIj nie pierdol-wyjęczałam tylko.

-Kole również ciągle o tobie gadał.-ciągnęła, nie zważając na moje poprzednie słowa.

-Oh jak miło-zakpiłam.

-Ale widzę,że tu tez masz branie. Damon Salvatore, no no no-zacmokała.

-A właśnie!-krzyknęłam,-Skąd wy go w ogóle znacie?

-Długa historia.-mruknęła tylko Rebekah.

 -Opowiadaj-nakazałam

-Oj przespałam się z nim no!-wykrztusiła z siebie wreszcie, na co ja parsknęłam śmiechem.

-Gratuluję-klasnęłam w ręce.

-Zamknij się. Najgorszy błąd w moim życiu-jęknęła.-Ale wracając. DO tego wcześniej mieszkał w Mistic Falls, tam gdzie ten cały doppelganger Klausa.-przekręciła oczami.

-Elena?-spytałam zdziwiona.

-Dokładnie!-strzeliła palcami.-Salvatore, się w niej kochał, wiesz taka zakazana miłość i tak dalej. Dla mnie to i tak marna kopia Katherine, która myśli tylko i wyłącznie o sobie. Z resztą właśnie widzę,że chyba też ją sobie odpuścił.-spojrzała krótko na wampira, który właśnie dyskutował zawzięcie z Lee.

-Nie dziwię się.-powiedziałam szczerze

-Z resztą ty do niego bardziej pasujesz-dodała Beka.

-Chyba sobie ze mnie żartujesz.-prychnęłam.

-Mogę ci powiedzieć,że dobry w łóżku to on jest.-stwierdziła, na co ja się zaśmiałam.

-Zapamiętam sobie-obiecałam biorąc łyka mojego drinka.-Jednak myślę,że twój brat wystarcza mi w zupełności.-szepnęłam energicznie wstając i idąc w kierunku Kola który już z daleka mnie widział.

Uśmiechnęłam się do niego zalotnie, i nie minęła minuta, a ja rzuciłam się na niego całując namiętnie jego usta.

-tęskniłem za tym-szepnął  gryząc płatek mojego ucha. 

-mhm..-mruknęłam, bawiąc się jego koszulą. Kole oczywiście, zrozumiał aluzję, i na zachętę zaczął całować moją szyję zjeżdżając coraz niżej. Jęknęłam cicho, co nie umkło uwadze mojego pierwotnemu jak i Damonowi, z drugiego końca sali. Spojrzał na mnie tylko kpiąco. Oczywiście oddałam mu  tym samym, ciągnąc Kola w kierunku wyjścia.

-Za 15 minut u mnie-wyjęczałam w kierunku mojego ulubionego pierwotnego.

-Tyle mam na ciebie czekać?-udał rozpacz,ciężko dysząc

-Muszę spławić, Alisson i Klausika, tak by nam nie przeszkadzali.-szepnęłam, na co ten westchnął.

-no dobra.tylko się pospiesz.-dodał po czym przelotnie mnie pocałował i zniknął.

zaśmiałam się cicho, i szybkim krokiem, udałam się do mojego domu,w którym tymczasowo gościł Klaus.

<damon>

Ona robi to specjalnie..Ona robi to specjalnie..-powtarzałem cały czas,w myślach, wpatrując się  z otwartą buzią,Faye, która razem w blond-dziwką tańczyła na stole,dając wszystkim do zrozumienia,że to ona ma tutaj władze.

czemu ona musiała być taka seksowna pytam się? i w dodatku nie należała do mnie. Nie miałem prawa, jej do siebie przyciągnąć, przytulić, pocałować łapczywie, czy ściągnąć z niej moja koszulę.

z każdą chwilą coraz bardziej mi się podobała, i coraz bardziej utwierdzałem się w przekonaniu,że muszę ją mieć. Nic innego się teraz nie liczyło.

Próbowałem zrozumieć,czemu taka seksowna czarownica, pozwala by (od dzisiaj) najbardziej wkurwiający pierwotny mógł, całować ją wszędzie gdzie chciał. Czemu nie odepchnęła go tak jak mnie wtedy na wieżowcu.

Spytacie skąd to wiem? otóż,gdy Chamberlain, wypowiedziała te słowa w korytarzu,nagle cała nasza rozmowa wróciła do mnie,niczym błyskawica.

Czy żałowałem?Można było powiedzieć,że nie..wręcz w jakimś stopniu bylem dumny z tego co zrobiłem, lecz później dopadły mnie te cholerne wyrzuty sumienia, jak i masę pytań. W przeciągu tych kilkunastu dni, zdążyłem ją już dobrze poznać, i myślałem,że nic sobie nie zrobi z jednego nic nieznaczącego pocałunku. Tymczasem ona, nie dość,że teraz zachowuje się jakbym nie istniał, to próbuje mi zrobić na złość, całując się przy mnie z tym pojebanym pierwotnym,co wywołało u mnie efekt natychmiastowy. Miałem ochotę  mu przywalić, tak,by już nie wstał, co oczywiście nie było zbyt realne.No ale pomarzyć zawsze można prawda?

Gdy bardzo ale to bardzo seksowny taniec, Faye i Rebeki zakończył się, obie dziewczyny podleciały do swoich chłoptasiów.

Widać, Lee był wniebowzięty. Naprawdę służyła mu znajomość z Faye. Przestał przynajmniej przejmować się tak strasznie Alisson, chociaż i tak wiedziałem,że ją kocha.

W jakimś sensie, czułem się zazdrosny. Czemu to ja nie sprawiłem,że ten debil, teraz świetnie się bawi z Rebekha, tylko ta mała sąsiadeczka. Warknąłem zrezygnowanie, zamawiając jeszcze jedne whisky,które nagle straciło swój smak.,ponieważ ujrzałem, klejących się do siebie, Kola i Faye. Przekręciłem wymownie  oczami, napinając wszystkie mięśnie.

"Salvatore uspokój się"-nakazałem sobie w myślach,lecz nic to nie dało.

-I jak się bawisz?-zagadał do mnie Lee, ciężko sapiąc.

-Znakomicie-syknąłem, nie spuszczając oczu z czarownicy.Mój kumpel. uniósł jedną brew do góry, naśladując mnie, po czym podążył za mną wzrokiem.Widząc Faye, wydał z siebie nie ma "aa rozumiem"

-Stary..-poklepał mnie po plecach-ostatnimi czasy, to ty uświadamiałeś mi,co czuję, lecz teraz chyba moja kolej.to widać na odległość,że jesteś o nią w chuj zazdrosny.-stwierdził na co ja prychnąłem.

-Zazdrosny?-zaśmiałem się z kpiną w głosie.-Oj Lee chyba masz schizy, po tym alkoholu.

-Wiesz co, nie rób ze mnie wariata, bo cię za dobrze znam. Zależy ci,przyznaj.-drążył.-No dajesz, Salvatore. to,że Elena cię zraniła nie znaczy,że teraz życie stanie w miejscu.-oj wchodził już na niebezpieczne tematy.

-Zamknij się.-warknąłem, obserwując jak Faye ciągnie pierwotnego w kierunku wyjścia,.

-To przyznaj się do tego co czujesz, tak jak ja do Allisson. Widzisz, bo ja ją kocham!-krzyknął, jakbym o tym nie wiedział.

-Dobra kurwa, zależy mi na niej, zadowolony?-jęknąłem, gniotąc w szklankę w ręce.

-W końcu!pogratulował mi mój przyjaciel.-Teraz tylko leć za nią, i błagaj o wybaczenie, bo znając moją siostrunię, nie da się tak łatwo przeprosić.-ciągnął lecz ja go już nie słuchałem. Lee miał rację. Musiałem z nią pogadac, i zrozumieć,czemu dalej się na mnie wkurwia o taką drobnostkę.Musiałem do wiedzieć..

W wampirzym tempie, wyszedłem z lokalu, szukając dziewczyny. Niestety zobaczyłem tylko tego jebanego Kola, który siedział na murku podziwiając pełnię.

-Co, twoja lalunia cię wystawiła?-zakpiłem, na co ten tylko się uśmiechnął.

-Nie.-odparł spokojnie, całkiem nie w jego stylu.-Wyobraź sobie,że nie Salvatore.-dodał patrząc na mnie z kpiną.

-No tak,bo przecież samemu świat wydaje się lepszy-powiedziałem sarkastycznie.

-o co ci chodzi?-spytał niczym nie wzruszony. Coś mi to nie pasowało. Nie dość,że był przesadnie miły, to jeszcze nawet nie próbował mnie wkurwić. Przecież ostatnim razem, złamał mi kark, przy Elenie, więc co go teraz powstrzymywało?

-O nic, po prostu lubię uprzykrzać ci życie-wyszczerzyłem w jego stronę zęby, na co ten westchnął.

-Odpuść sobie Faye.-odrzekł nagle, co mnie zdziwiło.

-Bo co?-warknąłem.

-Bo ja tak mówię-syknął z tym swoim angielskim akcentem, idąc jeden krok w moją stronę.

-uważaj bo się ciebie przestraszę-zaśmiałem się ironicznie.

-Nie wiesz, z kim zadzierasz. Dla niej i tak będziesz tylko marną zabawką.-wytknął mi.

-Ałć,zabolało-udałem oburzonego.-a może ty dla niej nie,co?-prychnąłem.

-Uwierz, Salvatore, znam ją trochę dłużej od ciebie, i nie liczę na jakieś prawdziwe uczucia, z jej strony wobec mnie. A najgorsze,że ciebie też znam, więc nie dam ci wykorzystać,Chamberlain.-dodał chłodno, po czym się ulotnił,a ja ze złości, kopnąłem najbliższy śmietnik.

Miał rację. Nie powinienem bawić się w tą całą sprawę z Faye,lecz nie mogłem się powstrzymać. I na pewno kiedyś za o zapłacę.

Zauważyłam ostatnio, ze Skyler zmieniła sobie kolor czcionki więc pomyślałam, ze nie będę gorsza i sobie jebnę fioletową. Tak wiec mam nadzieję, ze nowa notka was zaskoczyła pozytywnie. Jak odbieracie nową-starą przyjaźń Alison? Kocham Klausa więc dla mnie blog bez niego byłby straszny... Reszte rozmyśleń dotyczących Faye i Damona pozostawię dla Was. Wiem, ze ich kochacie więc jak to mówi Skyler.

Do NN Wasza Lara : )))